Hechting
Al heel jong wordt jouw fundament gelegd. Het begint bij de hechtingsperiode als je net geboren bent of eigenlijk zelfs al tijdens de zwangerschap.
Naast mijn werk als coach voor ondernemers en professionals, wil ik ook iets betekenen voor jongvolwassenen zoals jij.
Want soms is het leven gewoon te veel.
Je hoofd draait overuren. Je lichaam protesteert. En ergens onderweg ben je kwijtgeraakt waarnaar je eigenlijk verlangt of wie je wilt zijn.
Je probeert het goed te doen.
Te voldoen aan verwachtingen, te presteren, erbij te horen.
Maar ondertussen voel je druk, onrust, of leegte.
Je slaapt slecht. Denkt te veel.
En soms voelt alles… gewoon even te zwaar.
Je bent niet de enige die worstelt. Ik zie het bij veel jongvolwassenen.
Slimme, gevoelige mensen die niet lui of zwak zijn, maar vooral overbelast.
Door alles wat er van hen gevraagd wordt, en vaak ook door wat ze zelf van zichzelf vragen.
Door de ratrace waarin je wordt geleefd, is het ook niet gek dat je jezelf stukje bij beetje kwijtraakt.
Waar wordt je nu echt gelukkig van? Hoe zorg je ervoor dat je niet opgeslokt wordt door alles wat MOET? Hoe kun je studie, bijbaan of werk en je sociale leven combineren?
Samen kunnen we onderzoeken wie jij bent, wat je verlangt en hoe je de regie over jouw eigen leven kunt nemen.
Ik werk Pro Bono, dat betekent dat ik het als mijn maatschappelijke bijdrage zie om jongvolwassenen met beperkt budget te ondersteunen met coaching. Soms is dat gratis en soms tegen een zeer gereduceerd tarief.
Al heel jong wordt jouw fundament gelegd. Het begint bij de hechtingsperiode als je net geboren bent of eigenlijk zelfs al tijdens de zwangerschap.
Rouw hoort bij het leven.
Maar niemand leert je echt hoe dat moet: echt rouwen.
Je herkent het vast.
Nog even volhouden. Nog één tentamen, nog één werkdag, nog één verplichting.
Tot je ineens merkt dat het niet meer lukt.
De relatie met jezelf is het fundament voor een relatie met een ander. Al heel jong wordt dit fundament gelegd. Het begint bij de hechtingsperiode als je net geboren bent of eigenlijk zelfs al tijdens de zwangerschap.
Waren je ouders sensitief, gaven ze je wat je nodig had en kon je je veilig voelen? Konden ze je voldoende ruimte laten en gaven ze je vertrouwen toen je de wereld wilde gaan ontdekken als peuter? Heb je steun ervaren op school en in de puberteit? Het zijn allemaal vragen waarvan de antwoorden bijdragen aan hoe jouw basis is gelegd. En deze basis kan grote gevolgen hebben voor jouw verdere leven.
Hoe sta je sociaal in het leven, ben je bang om te falen, heb je angsten, voel je je soms somber en teneergeslagen, heb je een eetstoornis, onverklaarbare fysieke klachten? Het kunnen zomaar thema's zijn die opgelost kunnen worden door naar jouw fundament te kijken en je weer te verbinden met jezelf.
Bij mij kun je terecht om op een eerlijke en vertrouwde manier de verbinding met jezelf te herstellen.
Rouw hoort bij het leven.
Maar niemand leert je echt hoe dat moet: echt rouwen.
We maken in ons leven allemaal verlies mee. Soms gaat het over groot verlies: het overlijden van iemand van wie je hield.
Maar het kan ook iets anders zijn.
Een scheiding van je ouders.
Een vriendschap die uitdooft.
Een relatie die eindigt.
Of zelfs het verlies van een huisdier dat jarenlang bij je was.
Wat al die vormen van verlies gemeen hebben: Er is iets dat er wás en er nu niet meer is.
Ik hoor dit regelmatig. Veel jongvolwassenen denken dat ze sterk moeten zijn. Dat huilen niets oplost. Dat je gewoon door moet.
En dus stop je het verdriet of de angst weg.
Misschien vertel je jezelf dat het wel meevalt.
Of je voelt het gewoon niet meer door teveel te gaan drinken, sporten, blowen of andere middelen die de pijn verdoven.
Maar ergens… diep vanbinnen… merk je dat het anders is dan voorheen.
Je bent stiller geworden. Prikkelbaarder misschien.
Of je voelt juist niks meer en wordt somber of depressief.
Rouw is niet alleen verdriet. Het is ook verwarring. Leegte.
En het zoeken naar wie jij bent, nu iets of iemand er niet meer is.
Pas als je gaat rouwen, het verlies gaat verwerken kun je weer verder. Ik help je daar graag bij.
Je herkent het vast.
Nog even volhouden. Nog één tentamen, nog één werkdag, nog één verplichting.
Tot je ineens merkt dat het niet meer lukt.
Je hoofd staat niet stil.
Je lijf is moe.
En je voelt: ik ben op.
Je kunt stress ervaren op 4 niveaus: Mentaal, fysiek, emotioneel en in je veerkracht/wilskracht. Op wilskracht kun je nog best een hele tijd doorgaan en heb je nog lang veerkracht, zeker omdat je jong bent. Maar eens is ook die veerkracht op. Jouw stress is steeds duidelijker merkbaar. Dit kan dan weer leiden tot een neerwaartse spiraal van prestatievermindering en conflicten met de mensen om je heen.
In het ergste geval kan aanhoudende stress uitmonden in een burn-out. Je kunt dan echt niet meer verder. je voelt je lichamelijk, emotioneel en mentaal een wrak. En op wilskracht lukt het je ook niet meer. Je hebt het gevoel dat je faalt. En dat terwijl je omgeving je als lui kan bestempelen en denkt dat je je aanstelt. Niets in minder waar. Je lijf en je zenuwstelsel zijn uitgeput.
Niet meer herstellen na rust, aanhoudende vermoeidheid, slaapstoornissen, hoge spierspanning en hoofdpijn.
Huilbuien, angst, gevoelens van cynisme, afstandelijkheid en het gevoel dat je nergens meer goed voor bent.
Concentratie problemen, makkelijk dingen vergeten, wattig hoofd, geen overzicht meer over wat je moet doen.
Nergens meer zin in, ook al is het leuk. Als of het vuurtje in je is gedoofd.
Hersteldeverbinding richt zich op ondernemers, leiders en professionals die willen investeren in hun relaties.